Starachowice, Iłża, rzeka Kamienna, cudowne lasy dookoła, Wierzbnik, Majówka, targ i staw starachowicki, to całe moje dzieciństwo i bardzo miłe wspomnienia. Wychowywałam się do siódmego roku życia w domu ukochanych Dziadków. Zajmowali się mną wszyscy dorośli, mieli dla mnie wiele czasu i anielską cierpliwość. Rozmowy, opowieści o świętokrzyskich legendach, historie wojenne, książki, leśne wyprawy i zbieranie grzybów. Starachowickie targi, cmentarze, kościoły, pejzaż z fabryką Samochodów ciężarowych w tle i proste sprawy dni codziennych. Z daleka od świata, polityki, ostatecznych decyzji, za to dobroć i uśmiech ludzi. Był to mój świat, pod kloszem stworzonym dla mnie, strzeżony przed złem i kłamstwem. Dziś bywam tam tylko na cmentarzach, ale jadąc zawsze czuję wzruszenie i silne poczucie związku. Zdarza mi się czasem spotykać, pracować z ludźmi pochodzącymi ze Starachowic, czuję z nimi więź i porozumienie bez słów. Zawsze myślę o Starachowicach
z przyjemnością.
Aktorka, reżyserka, autorka książek i felietonów. Absolwentka Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Na scenie zadebiutowała w 1976 r. w warszawskim Teatrze Ateneum rolą Anieli w „Ślubach panieńskich” w reż. J. Świderskiego, i jednocześnie w Teatrze Małym rolą Doriana Gray’a w sztuce Osborne’a. Jeszcze jako studentka wystąpiła w legendarnym spektaklu telewizyjnym „Trzy siostry” Czechowa w reż. A. Bardiniego. Zagrała Maszę. W filmie zadebiutowała w „Człowieku z marmuru” w reż. A. Wajdy. Zagrała blisko 80 ról filmowych w Polsce i za granicą, z których największą okazała się kreacja w „Przesłuchaniu” w reż. R. Bugajskiego, za którą otrzymała nagrodę dla najlepszej aktorki na Festiwalu Filmowym w Cannes. Od 25 lat także reżyseruje dla teatru i telewizji. Ma na swoim koncie reżyserię filmu fabularnego „Pestka”, według kultowej powieści o miłości autorstwa Anki Kowalskiej. W teatrze występuje od 40 lat. Przez 11 lat była aktorką warszawskiego Teatru Ateneum, a później, przez 16 lat, Teatru Powszechnego w Warszawie. Zagrała także wiele ról i wyreżyserowała kilkanaście spektakli w Teatrze Telewizji. W 2005 r. otworzyła autorski Teatr Polonia prowadzony przez Fundację Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury. W roku 2006 otrzymała Europejską Nagrodę Mediów Médaille Charlemagne. Wybrana do grona najwybitniejszych aktorów polskich XX wieku przez czytelników „Polityki”. W 2007 r. nagrodzona Złotą Kaczką w kategorii Najlepsza Aktorka ostatniego 50-lecia kinematografii polskiej, a w 2009 dwiema Złotymi Kaczkami, w kategorii: Najlepsza Aktorka sezonu 2008/2009 oraz Najlepsza Aktorka Filmów Historyczno-Kostiumowych z okazji 100-lecia Polskiego Kina. W styczniu 2010 r. Fundacja Krystyny Jandy Na Rzecz Kultury otworzyła nową scenę, OCH-Teatr w dawnym kinie Ochota.
Audiobooki: